Από την Εύη Αβδελίδου, Σχολική Ψυχολόγο
Ένα μικρό δείγμα ανεξάρτητου Δανέζικου σινεμά, το Boy μας δίνει μία θέση σε ένα οικογενειακό τραπέζι όπου κανείς δε φαίνεται να αισθάνεται άνετα. Αιτία είναι η παρουσία της έφηβης κόρης της οικογένειας, από την οποία ο πατέρας απουσιάζει, η οποία έχει επιλέξει να σταματήσει να καταπιέζεται σχετικά με το φύλο της. Αισθάνεται αγόρι και παρά τις παροτρύνσεις της μητέρας της, που την αντιμετωπίζει ως ασθενή και ως πηγή ντροπής, μιλά ανοιχτά για το πώς νιώθει μέσα στο σώμα της και τροποποιεί την εμφάνισή της αναλόγως, παλεύοντας, ουσιαστικά, για να κερδίσει τη θέση της σε αυτό το τραπέζι.
Η μητέρα βλέπει την κόρη ως μία άρρωστη προέκταση του εαυτού της και λίγο πριν την κατάρρευση της έφηβης συνειδητοποιεί ότι όταν ένα δωμάτιο είναι κρύο δε σημαίνει ότι ζεσταίνοντας μόνο συγκεκριμένες θέσεις θα θερμανθεί.
Μία άβολη και ταυτόχρονα αισιόδοξη ματιά για ένα θέμα που σίγουρα ξενίζει ως προς τις αντιδράσεις που εγείρει, αφού δεν πρόκειται παρά το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να σταθεί στο συνεχές του κοινωνικού φύλου “άντρας- γυναίκα” και να επιλέξει ανάλογα τον τρόπο ζωής του.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Tom Smith
Παίζουν: Kate Louise Turner, Lydia Atherto, Antonia Kleopa
Διάρκεια: 8′:47”
