Επιμέλεια στήλης: Μένη Κουτσοσίμου, Μεταδιδάκτωρ Ιατρικής σε θέματα Αξιολόγησης Ποιότητας Παρεχόμενων Υπηρεσιών στο χώρο της Υγείας
‘Μ’ αρέσουν τα Σάββατα’
Το παιδί ζει με τη μητέρα του και νιώθει απόλυτα ευτυχισμένο που εκείνη του αφιερώνει ολόκληρο το διήμερο.
‘Αλλά και οι Κυριακές δεν είναι άσχημες’
Περνούν πολλές ώρες μαζί, παίζουν και ξαπλωμένοι δίπλα- δίπλα στο χαλί σχολιάζουν τις παλιές φωτογραφίες της μαμάς.
‘Δεν έχει αλλάξει πολύ από τότε’
Τους διακόπτει ο παππούς, ο οποίος προβάλλεται ως ανδρικό πρότυπο στο παιδί, και του λέει να πάνε βόλτα.
‘Πάμε να δούμε τα ιστιοφόρα που ταξιδεύουν με τα πανιά τους ανοιχτά;’
Η μαμά τους δίνει την άδεια, αν και θα προτιμούσε να καθόταν κι άλλη ώρα με το παιδί της για να κοιτάξουν τις φωτογραφίες. Ο παππούς με το ποδήλατό του εισάγει το παιδί στον κόσμο της φύσης
‘Για μέτρα τώρα τις αγελάδες!’. Πάντα χαιρετάμε τις αγελάδες από μακριά.
Θα ήθελα να σταματήσουμε και να τις ρωτήσουμε πώς περνάνε.
Αλλά δεν φαίνεται να έχουν μεγάλη όρεξη για κουβέντα.’
Κι όταν ξαναγυρίζει στο σπίτι, μοσχοβολά ολόκληρο από το άρωμα της μαμάς
‘Το καθιστικό μας είναι άδειο και λίγο ακατάστατο. Μου αρέσει έτσι!
Αν αποκοιμηθώ, η μαμά θα με βάλει στο κρεβάτι μου.
Μέχρι να ξυπνήσω, μια καλή νεράιδα θα έχει συγυρίσει το σπίτι.’
Η εικονογράφηση του παραμυθιού είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη, καθώς ντύνεται εικαστικά από 14 εικόνες του Άντυ Ουόρχολ.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Αμάντα Μιχαλοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1966. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στην Αθήνα και δημοσιογραφία στο Παρίσι. Από το 1990 αρθρογραφεί στην εφημερίδα Καθημερινή. Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία με το Βραβείο Διηγήματος του περιοδικού Ρεύματα και τη συλλογή διηγημάτων Έξω η ζωή είναι πολύχρωμη (1994). Το βιβλίο αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στο Φεστιβάλ της Λισαβόνας για νέους δημιουργούς και κέρδισε βραβείο στο διαγωνισμό του λογοτεχνικού περιοδικού Ρεύματα. Το 1996 της απονεμήθηκε το βραβείο Μυθιστορήματος από το περιοδικό Διαβάζω για το μυθιστόρημά της «Γιάντες» το οποίο γράφτηκε κατά τη διάρκεια της παραμονής της με υποτροφία στο Βερολίνο. Στην αμερικανική μετάφραση του βιβλίου της «Θα ήθελα» απονεμήθηκε το Βραβείο Διεθνούς Λογοτεχνίας του Αμερικανικού Ομοσπονδιακού Ιδρύματος Τεχνών (2008). Tο «Θα ήθελα» ήταν επίσης υποψήφιο για το βραβείο Best Book in Translation του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ. Έχει γράψει έξι μυθιστορήματα, δύο συλλογές διηγημάτων με πολλές μικρές ιστορίες, την παιδική σειρά Οικογενειακή Πινακοθήκη και αρκετά παιδικά βιβλία. Ένα από αυτά είναι «Το σπίτι που πετάει». Τα διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά, γερμανικά, σερβικά και τσέχικα.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Συγγραφέας: Αμάντα Μιχαλοπούλου
Εκδόσεις: Πατάκης
Έτος έκδοσης: 2000
Αριθμός σελίδων: 40
Αρχική τιμή: 2 €
