Από την Εύη Αβδελίδου, Σχολική Ψυχολόγο
Ένα animation που παρουσιάζει την περιπλοκότητα της σχέσης πατέρα και γιου με τον πιο απλό τρόπο, αφού μόνο όταν έχει κανείς κατανοήσει κάτι σε βάθος είναι σε θέση να το αποδώσει λιτά και περιεκτικά.
Τι σημαίνει ο γιος σου να ταυτίζεται μαζί σου; Πόση αγωνία εμπεριέχει η κάθε επιλογή του πατέρα, όταν αισθάνεται ότι αποτελεί το καθημερινό βιωματικό παράδειγμα για το παιδί του; Πόσο εύκολο είναι να ακούσει ο γονιός τα θέλω του παιδιού και να εντάξει στην -αναπόφευκτη ίσως, συχνά – τυπικότητα και τυποποίηση της καθημερινής ζωής την ομορφιά των στιγμών, χωρίς να αισθάνεται ο ίδιος ότι απειλείται το πρότυπο της παραγωγικότητας που προσπαθεί να μεταφέρει στο παιδί;
Ο χώρος της ψυχολογίας εδώ και μερικές δεκαετίες στρέφει τους προβολείς από την πρωτοκαθεδρία της μητρικής επιρροής στον ψυχισμό του παιδιού στην εξίσου σημαντική σχέση που το παιδί αναπτύσσει με τον πατέρα. Το πρότυπο, το σύμβολο της δύναμης, ο τρίτος όρος προκειμένου η σχέση των παιδιών με τους άλλους να έχει αντίβαρο, όριο και συμβολικό σημείο αναφοράς. Πλέον, με τη ρευστότητα που χαρακτηρίζει, σε κοινωνικό επίπεδο, τα καθήκοντα του κάθε φύλου αναφορικά με τη γονεϊκότητα, ο ρόλος του πατέρα είναι πιο ενδυναμωμένος και πολυποίκιλος από ποτέ.
Ένας πατέρας με την ικανότητα να ακούει και να αποδέχεται να τον χρωματίσει ο γιος του, ταυτιζόμενος, χωρίς να φοβάται, με την παιδική του πλευρά.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Daniel Martínez Lara & Rafa Cano Méndez
Διάρκεια: 8′:01”
