Freud café: «Πόλεμοι και κοινωνία: τραγικοί δεσμοί»
Με πολύ μεγάλη χαρά σας ανακοινώνουμε, μετά από δύο χρόνια απουσίας, την επαναλειτουργία του Freud café στην Αθήνα.
Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί σε ένα καινούργιο χώρο:
το καφέ του προαύλιου κήπου του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας, το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2023 στις 12:00 το μεσημέρι, γύρω από το θέμα:
Πόλεμοι και κοινωνία: τραγικοί δεσμοί
Προσκεκλημένος συνομιλητής του Σωτήρη Μανωλόπουλου θα είναι ο ιστορικός Τάσος Σακελλαρόπουλος.
ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ
Μαζί με την δημιουργία του ελληνικού κράτους εδραιώθηκε η έννοια του πολέμου ως η αναγκαία (φιλολαϊκή) εξωτερική πολιτική του κράτους, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας, η ένοπλη σύγκρουση, θεωρείτο συχνά ως η πρόσφορη λύση για την επικράτηση
μιας πολιτικής παράταξης.
Σε αυτή την κατεύθυνση, η Μεγάλη Ιδέα και η επέκταση των συνόρων τίθεται ως επίσημος στόχος της εξωτερικής πολιτικής, της εκκλησίας και της εκπαίδευσης και η πολιτική βία και η ένοπλη παρεμβατικότητα ως πολιτικό εργαλείο.
Έκτοτε και για σχεδόν ενάμιση αιώνα, από το 1828 έως το 1974, ο κρατικός εκσυγχρονισμός, στο σύνολο της κοινωνίας και της πολιτικής σκηνής, δεν αποκτά την προτεραιότητα που απαιτείται. Με δύσκολα, αλλά ουσιαστικά βήματα, αναπτύσσεται σιγά-σιγά το οικονομικό και το κοινωνικό πλαίσιο.
Στο ηθικό πλαίσιο και ιδιαίτερα έως την Καταστροφή του 1922, ο σφυγμός των πολιτικών οραμάτων είναι η επέκταση των συνόρων και στο εσωτερικό πολιτικό πλαίσιο, η πολιτική πραγματικότητα πολύ συχνά κυριαρχείται από χρήση όπλων και από συγκροτημένες πολιτικές παρεμβάσεις εκ μέρους των κρατικών ενόπλων δυνάμεων.
Σε αυτό το σύμπαν των εθνικών, πολιτικών και προσωπικών «δικαίων», κυριαρχούν οι φαντασιακές αλλά και πραγματικές εξωτερικές και εσωτερικές και προσωπικές πολεμικές συγκρούσεις, όπως και ο πολιτικός βερμπαλισμός και οι ιδεολογίες.
Στο κέντρο όλης αυτής της πνευματικής σκευής υπάρχει η υπεροχή, η παντοδυναμία, η θυσία αλλά και η αντίφαση, ο θάνατος προσφιλών προσώπων, η απειλή, η βία, η ιδιοτέλεια, ο φόβος.
Ανύπαρκτος στο παραπάνω συγκρουσιακό πλαίσιο είναι ο σεβασμός στα σημαντικά πολιτικά και θεσμικά βήματα που έγιναν, ενώ κυρίαρχη είναι η καλλιέργεια του ανολοκλήρωτου.
Τάσος Σακελλαρόπουλος
Ο πόλεμος είναι εγγενές και διαχρονικό γνώρισμα της ανθρώπινης φύσης, είπε ο τέταρτος τραγικός ποιητής, ο ιστορικός Θουκυδίδης. Είναι στη φύση μας να δημιουργούμε κοινωνίες και να κάνουμε πολέμους. Υπερασπιζόμαστε κάτι το ιερό στην ενότητα της κοινωνίας, κάτι ανάλογο με την ενότητα μητέρας-βρέφους, και τη συνοχή του εαυτού. Στο τραύμα του πολέμου η κοινωνία αντιδρά με διχασμό. Η μια πλευρά ξεχνά τη φρίκη και η άλλη συναρπάζεται από τη βία του πολέμου. Το χειρότερο από τα παιδιά της Έριδας είναι η Λήθη. Ξεχνάμε ότι στάθηκαν τυχεροί οι Σύμμαχοι. Θα μπορούσε να είχε νικήσει ο Χίτλερ. Μπορεί να νικήσει ο Πούτιν;
Ο πόλεμος όμως εκτός από καταστροφικός ξεκινά και δημιουργικές διαδικασίες μέσα στην κοινωνία. Οι ιστορικοί ερευνούν πώς η Μικρασιατική Καταστροφή ήταν η ριζική στροφή που δημιούργησε την σύγχρονη Ελλάδα. Στην ψυχική ζωή βρίσκουμε την επιθυμία να υπερβούμε την αρχή της πραγματικότητας και να ανακτήσουμε
πρωταρχικές ψυχικές καταστάσεις, τα “χαμένα εδάφη μας”. Σήμερα ο κόσμος ετοιμάζεται ξανά για πόλεμο; Έχουμε χάσει την ικανότητα να αισθανόμαστε ενοχή; Πρέπει να κάνουμε το έγκλημα για να κάνουμε την ενοχή πραγματικότητα;
Σωτήρης Μανωλόπουλος
Σάββατο, 18 Φεβρουαρίου 2023 στις 12:00 το μεσημέρι
Τόπος συνάντησης: Καφέ του προαύλιου κήπου του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας
Είσοδος Ελεύθερη
