Από την Κατερίνα Τσιόλα, Ψυχολόγο MSc
Δημιουργό του Heal in Books
«Είναι κορίτσι.
Στο άκουσμα της φράσης της αδερφής Κατρίν, οι γονείς σου, οι παραλήπτες, οι υπεύθυνοι επίσης, οι γεννήτορες κοριτσιών, αυτοί που προκαλούν μπελάδες- εκείνος, εκείνη την κρίσιμη στιγμή, ποιος δεν κατάφερε να δώσει τι; Τώρα όμως δεν προέχει αυτή η ερώτηση, ακόμα και αν αργότερα μπορούν να κατηγορήσουν ο ένας τον άλλον για να επικυρώσουν την απογοήτευση τους, “να αποτινάξουν τις ευθύνες τους”.
Δέχονται το νέο.»
Το βιβλίο της Καμίγ Λοράνς «Κορίτσι» μιλά και περιγράφει τη ζωή της Λωράνς Μπαρρακέ, ακολουθώντας την από την γέννηση της το 1959 μέχρι και τις αρχές του 2000, όπου γίνεται και η ίδια μητέρα μιας (εν ζωή) κόρης.
Γεννημένη και μεγαλωμένη στη Ρουέν της Γαλλίας, με πατέρα γιατρό και μητέρα νοικοκυρά, έρχεται στον κόσμο προκαλώντας απογοήτευση στην οικογένεια της, η οποία προσδοκά να αποκτήσει αγόρι, συμμετέχοντας με αυτόν τον τρόπο στην κοινωνική καταξίωση όσων οικογενειών το επιτυγχάνουν. Η Λωράνς έρχεται μάλιστα να προστεθεί ως δεύτερη κόρη στο οικογενειακό σύστημα, γεγονός που επιτείνει ακόμα περισσότερο την απογοήτευση των γονιών της.
Στην εσωτερική της ιστορία αρχίζει αμέσως να εγγράφεται το τι σημαίνει να είσαι κορίτσι, με όλες τις κοινωνικές προσδοκίες και επιταγές που συνοδεύει το φύλο της.
Ζει, παρατηρεί και καταγράφει τον ρόλο της και των ρόλο των άλλων γυναικών της ζωής της, της μητέρας, της γιαγιάς της αδερφής της όμως έρχεται αντιμέτωπη πολύ νωρίς με την άσχημη όψη της γυναικείας της ταυτότητας, αυτή που ενέχει πόνο και κίνδυνο και βία. Το να είσαι κορίτσι, συχνά σε κάνει πολύ καλό (υποψήφιο) θύμα.
Το βιβλίο την ακολουθεί γραμμικά σε διάφορες ηλικιακές φάσεις και αναφέρεται σε πολύ σημαντικά ζητήματα που αναδύονται όσο ένα κορίτσι μεγαλώνει και γίνεται γυναίκα. Έτσι, το βιβλίο μιλά για την κοινωνικοποίηση, για το ξύπνημα της σεξουαλικότητας, τις ερωτικές σχέσεις και τελικά την έγγαμη ζωή, στην οποία εκτός από τη συντροφικότητα θα έρθουν στο προσκήνιο ζητήματα μητρότητας, ζητήματα τα οποία πονούν και -μεταξύ των άλλων- αφορούν πτυχές της μητρότητας που δεν συζητιούνται συχνά, αν και θα έπρεπε.
Όμως το βιβλίο αποπνέει και ελπίδα, καθώς το δεύτερο μέρος του αποτυπώνει την προσπάθεια της Λωράνς, ούσα η ίδια μητέρα πια, να επαναδιαπραγματευτεί το τι σημαίνει να είσαι κορίτσι σε έναν κόσμο καλύτερο από το 1960, αλλά όχι αρκετά καλό για αυτό που επιθυμούν τα κορίτσια. Ή τουλάχιστον για αυτό που επιθυμεί το δικό της κορίτσι.
Είχα τη τύχη να παρακολουθήσω την ίδια την Καμίγ Λοράνς να μιλά για το βιβλίο της στην 20η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και να συζητά το γεγονός πως η πλειοψηφία των περιστατικών που περιγράφει στο βιβλίο της είναι πράγματι δικές της βιωμένες εμπειρίες, χαρακτηρίζοντας το βιβλίο της ως auto-fiction, ένα πάντρεμα δηλαδή αυτοβιογραφίας και μυθιστοριογραφίας. Τοποθετήθηκε λέγοντας πως και η ίδια, για πολλά χρόνια, υπέφερε από τις προσδοκίες που συνοδεύουν το φύλο της, αισθανόμενη ως «αντικείμενο», που οι άλλοι άνθρωποι το πηγαινοέφερναν όπως ήθελαν.
Ωστόσο, ανέφερε πως μέσα από αυτό το βιβλίο και τη διαδικασία της συγγραφής του μπόρεσε να απελευθερωθεί από τη σιωπή και την ντροπή που περιέβαλε τα βιώματα της και την ταυτότητα της ως γυναίκα.
Το «Κορίτσι» αποτελεί τη δική της παρακαταθήκη και εξομολόγηση στις επερχόμενες γενεές κοριτσιών, κρύβοντας μέσα του, εκτός από προβληματισμούς, την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
*Το βιβλίο της Καμίγ Λοράνς «Κορίτσι» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο» σε μετάφραση της Στέλας Ζουμπουλάκη.
Τα Ψυχο-γραφήματα συνεργάζονται με στήλη με το Heal in Books!
